ik heb je vandaag aan de telefoon gehad en ik ben weer blij...
ik wist dat het allemaal kwam door die onzekerheid van mij...
ik moet ook eens gaan leren om weer te vertrouwen...
en geloven dat er mensen echt nog van me kunnen houden...
we hebben nog een lange weg tegaan...
maar als we er samen aan werken kunnen we het wel aan...
ik smeekte om een nieuwe start...
wat stom om te denken dat ik weg was uit je hart...
als ik voortaan ergens mee zit zal ik je gelijk bellen...
en ga ik niet meer zitten piekeren en me probleem aan de hele wereld vertellen...
ik wil niet meer tegen je zeuren...
we zien wel wat er in de toekomst gaat gebeuren...
voor nu zijn we vrienden,en is de tijd daar!..
dan zijn we er klaar voor en worden we een geweldig paar...!!!!
daar moeten we in blijven geloven...
want niemand weet wat er gaat gebeuren alleen die man daar boven....
xxxjes bi@nc..
Pascal Janssen: | Woensdag, oktober 08, 2003 17:30 |
Waar vragen stellen en praten al niet goed voor zijn. Fijn dat er wat meer duidelijkheid en nieuwe hoop voor je is. Liefs Pasje |
|