Lieve zachte ogen kijken me aan,
en die lieve zachte ogen vertellen me dat t tijd wordt om te gaan.
Ik geef mijn tranen de vrije loop,
en ondanks dat ik weet dat t bijna over is heb ik nog hoop.
Maar moe je bent moe,
je hebt je stijd gestreden,
al veel te lang geleden.
je was zo sterk
en je bent zo sterk,
maar je hoeft niet meer
want je wilt niet meer,
je bent het moe.
los
laat je alles.
Steeds een beetje meer,
zodat het draaglijker wordt.
En ookal blinkt er in jouw ogen al lang niet meer een traan,
ik weet dat jij t nog steeds
vreselijk moeilijk vindt om te gaan.
los
laat maar los
traag zoekt jouw koude hand de mijne.
Om nog effe te genieten van t fijne,
kostbare moment.
te kort
nog effe maar zeer indringend kijk je me dan aan
langzaam sluit jij je ogen.
en opeens besef ik
dat het met die lieve zachte ogen
voor altijd is gedaan.
rust zacht