Laurens Windig: | Zaterdag, juli 12, 2003 08:32 |
Indrukwekkend als een opera...koude rillingen. Je commentaar onder het gedicht werkt zeer verhelderend. | |
Milan: | Vrijdag, juli 04, 2003 23:19 |
Echt mooi....en herkenbaar (ik werk ook in een RVT) Doet me aan één van onze bewoonsters denken ;) Sterkte! Milan |
|
michris: | Vrijdag, juli 04, 2003 22:58 |
harmonisch smelt het leven in de dood ineen, haar stem voor 't laatst geklonken tussen morgen en voorheen... liefs, michris |
|
jolanda vonk: | Vrijdag, juli 04, 2003 17:06 |
Prachtig geschreven Erna Groetjes Jolanda |
|
Evy*: | Vrijdag, juli 04, 2003 16:10 |
heel mooi verwoord. Een overlijden is altijd triest, of het nu om familie gaat of om een bewoner. Ik werk ook met bejaarden, en overlijdens komen daar ook te vaak aan bod. En telkens is het alsof er een stukje van jezelf mee verdwijnt. Denk aan haar, en aanhoor haar lied liefs, Evy |
|
Hans Winter: | Vrijdag, juli 04, 2003 13:45 |
neem nog eens je bed op en wandel je stem door de lengte van de verlangende gangen der mensen, wil ik je vragen, want daar moet ik door, draag tenminste mij aan je klanken op, dan zal ik gaan tot waar je woord ons al zeggend al verder droeg en dan van jou vertellen wat ik vroeg. groetje, hans |
|
green eyes !: | Vrijdag, juli 04, 2003 13:09 |
... slik wat mooi, liefs, Marina ;) |
|
charly: | Vrijdag, juli 04, 2003 12:59 |
...ja, stil... | |
*Sheren*: | Vrijdag, juli 04, 2003 12:47 |
Super mooi geschreve, word er best stil van!! Liefs |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2003 | ||
Thema's: |