Ik kijk naar mijn spiegelbeeld,
zacht glijd de eerste traan.
In een helder ogenblik,
zie ik mezelf staan.
Het lukt me wel om jou te vergeten,
erg overtuigend klinkt het niet.
Maar op dit moment voel ik alleen maar pijn en verdriet,
en het ergste van alles is; het boeit je totaal niet.