Oorlogskindje
(WarChild)
met strak gesloten ogen
kust zij zacht
het warme hoofdje
van haar vlees en bloed
oorlogskindje: fluistert zij
kom maar
aan mijn lieflijk bonkend hart
mamma's schrale troost
dat jij nog niet beseft
wat rondom het leven
lijden doet
kom maar
lieve kleine schat
ik wieg en knuffel je
door alle angsten heen.
Erna Muermans: | Woensdag, maart 19, 2003 21:42 |
prachtig laurens ben diep ontroert door dit gedicht Erna |
|
free: | Woensdag, maart 19, 2003 17:52 |
een liefie laurens.... wat moet ze anders? liefs free |
|
tim balthazar: | Woensdag, maart 19, 2003 17:47 |
heeeeel mooi groetjes |
|
MayadeBij: | Woensdag, maart 19, 2003 11:37 |
Mijn hart breekt voor ieder oorlogskind, schandalig hoe mensen dit aan de kant wuiven. Met die 15 miljard zouden een paar veilige speelplaatsen, schommels en schuilkelders vast geen overbodige luxe zijn. (overigens kun je met dit bedrag half Afrika weer opbouwen volgens mij, maar wie ben ik) Je hoeft geen oorlog te voeren om 1 gek uit de weg te ruimen, en oorlog of niet, de volgende gek staat alweer te trappelen om zijn plek in te nemen, zucht...! | |
Margaritha: | Woensdag, maart 19, 2003 11:28 |
Heel mooi, lief en warm geschreven......knuffeltje van mij...:-)) | |
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Iejoor | ||
Gepubliceerd op: 19 maart 2003 | ||
Thema's: |