Stilletjes tikt het
In mijn hart
Als een tijdbom
Klaar om te ontploffen
Elk komende moment
In spanning wachtte ik af
Tot die verradelijke klik
Maar langzaam begon ik te twijfelen
Of die bom goed ingesteld was
Want er leek geen einde te komen
Aan mijn zielige eenzaamheid
En opeens besefte ik
Dat het getik was gestopt
Maar er geen explosie volgde
Oh, wat was dat klote
Om te weten dat er nooit
Een ware liefde voor mij zou zijn
Mijn hart was leeg
Geen liefde, geen haat, niks
Gevoelens voor mij bestonden niet meer
Alleen een kilte van de kou
En de pijn van het eeuwige onwetenheid
Waarom er voor mij geen liefde bestaat