Eindelijk ,ik heb het je verteld
Maar heb geen idee wat het voor jouw voorsteld
ELke keer ik dicht bij je kom
Voel ik mij zwakjes en dom
Nu ik alles heb opgebiecht
Is de toekoms vaag ,die voor me ligt
Ik zal je nooit vergeten
Hoop ik dat het goed was ,om dat jouw te laten weten
Ik denk dat ik van je hou
Maar jij bent ook een vrouw
Vind ze mij nu raar?
Ze geeft me geen teken ,geen gebaar...
Ik veronderstel het hierbij te laten
En dat we het alletwee maar eens vergaten
Toch als er iets is ,of heb je pijn
Ik zal er steeds voor jou zijn
Jij bent nu een deel van mijn leven
Toch wil ik jouw ,al was het maar voor heel even
Zal ik jou ooit krijgen?
Of liever niet? en zullen we alles verzwijgen?
Veel liefs ,Sofietje