Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Een nieuwe dag ontwaakt
De regen tikt zacht tegen de ruit.
Een rilling laat mij ontwaken.
En het leven met al zij gewicht
dalen neer op mijn naakte huid.
Mijn dromen vervagen.
Even wennen aan het licht.
Ik voel de kou in mijn gezicht.
Ik sluit mijn ogen.
Laat mij nog slapen!
Nog even.
Ik denk aan jou.
Een warme golf slaat als een deken over mij heen.
En de kou verdween.
Reacties op dit gedicht
steffi computerhulp vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
free
:
Donderdag, september 05, 2002 09:46
heel mooi.........
~((O))~
Over dit gedicht
Auteur:
steffi computerhulp
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
04 september 2002
Thema's:
[Genegenheid]
[Houden van]
[Leven]