michris: | Vrijdag, augustus 30, 2002 01:49 |
en wel heel verrassend eind... michris |
|
Albrecht Paul: | Donderdag, augustus 29, 2002 11:40 |
Wat een schitterend en sfeervol gedicht. Soms denk ik hier Huting te lezen, maar je gaat veel dieper, met een lichte melancholieke toon. In het laatste couplet, omdat daar al 'heb ik' staat, stel ik voor die inversie voort te zetten in: veel liever kreeg ik binnenpretjes als jij weer zegt: "Ik kom eraan" 'zou zeggen' is wat hypothetisch, mijn versie is wat hoopvoller. Maar... misschien is die hoop er niet meer. Fraaie tekst, Waterval! |
|
Laurens Windig: | Woensdag, augustus 28, 2002 20:18 |
Geweldig ja! | |
petrarcus (robert): | Woensdag, augustus 28, 2002 18:43 |
Hoi waterval! De eerste drie strofen zijn heerlijk om te lezen, met name ritmisch. In de vierde verras je mij met een zeer mooie omslag in het gedicht. Het was weer een genot jou te lezen! veel liefs Robert ps. Ik ben al dagen met een gedicht over een waterval bezig ter ere van jou. Het zal nog vele dagen duren voor ik het kan voltooien, maar het is maar dat je het weet;) |
|
Margaritha: | Woensdag, augustus 28, 2002 07:22 |
Helemaal mee eens......schitterend weergegeven... Groetjes, Margaritha |
|
-illusie-: | Woensdag, augustus 28, 2002 01:49 |
hmmm, wat een klootzak!!, of zit ik er nu naast....wie laat iemand nu zo zitten...herkenbaar...maar niet aangenaam | |
Basje : | Woensdag, augustus 28, 2002 00:40 |
leuk gedaan!!! met veel plezier gelezen... ook ik ken dat gevoel... kus Bas |
|
The Wizard Of Lightning: | Woensdag, augustus 28, 2002 00:39 |
schone lei om opnieuw te beschrijven |
|
Di Angeli: | Woensdag, augustus 28, 2002 00:16 |
Een herkenbaar gevoel. Toch begin ik dan meestal maar met opruimen, zodat ik daar in ieder geval ook al prettig kan leven. En dan maar hoopvol wachten in een schoon huis.... ;-) | |
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: caroline | ||
Gepubliceerd op: 28 augustus 2002 | ||
Thema's: |