maar je ogen spraken
zag je schrik
toen ik je raakte
mijn vinger in de
jouwe haakte
een licht verweer
en toen niet meer
maar je ogen
spraken
in luchtigheid
zijn we gaan lopen
herinneringen
kwamen boven
de angst voor het
geluid
het kraken van de trap
zond die signalen
voor zich uit
de klink deed open
waar je gedachten
sloten
wachtend op wat
moest
tranen zijn
verdwenen
kou en kilte zijn
verschenen
in afweer van
intimiteit
vandaag heb jij je
hand geopend
je eindelijk weer
laten zien
samen naar meer licht misschien
wil melker
14/03/2014
M-Rose: | Vrijdag, maart 14, 2014 21:10 |
in-triste | |
youkie: | Vrijdag, maart 14, 2014 08:04 |
goede morgen nu ze je hand heeft genomen zullen er betere tijden komen al vergeet men zoiets niet het bracht zoveel verdriet fijne dag liefs |
|
windwhisper: | Vrijdag, maart 14, 2014 06:35 |
zo herkenbaar, het kraken van de traptreden, ja de angst zo voelbaar, jeetje omgelooflijk zeg gelukkig was ook hier het verwerken, dat alles lichter maakte in het leven van groter groeien goede morgen Wil fijne vrijdag Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2014 | ||
Thema's: |