Een jongen in de natuur,
op zoek naar zichzelf,
kijkend in het water,
ziet zichzelf,
kan hij ooit zichzelf aanvaarden,
zonder zich te schamen?
Hier in de natuur,
kan hij zichzelf zijn,
maar in de buitenwereld,
durft hij dat niet,
hij voelt zich eenzaam,
niemand weet hoe hij zich voelt,
mensen noemen hem anders,
hij voelt zich anders dan de rest,
hij valt niet op het andere geslacht,
maar juist op hetzelfde geslacht,
is het dan zo erg?
Liefde is toch liefde,
waarom maken mensen daar zo een taboe over?
Hij is toch ook mens,
mag hij dan niemand liefhebben,
al is het van hetzelfde geslacht?
Hij zat daar uren aan het water,
totdat er plots iemand hem aanraakte,
'Mag ik er bij zitten?', vroeg hij,
samen keken ze naar het water,
ze keken in het spiegelbeeld van de ander,
plots nam hij zijn hand vast,
ze keken naar elkaar,
ze zoende elkaar,
2 kussende jongens aan het water