Innemend omringen…
Hier
ontwaakt een man
verdolen in zijn schaduw
aan 't mistige levenspad
naar de ruige stormende zee
dansend helm onder nevelkringen
dragende zoveel mee
al zijn bevroren herinneringen
Daar
breken eerste stralen
zijn ijzig hart rakend en smeltend
kracht raakt herboren
zo laat hij 't zand
als sterrenstof van voorbij
schitteren tot weldra
en de meest woeste golven
doen hem
innemend omringen…
redbabenl: | Dinsdag, maart 03, 2009 22:34 |
ben er stil van.. dikke kus riza |
|
wie niet ?: | Maandag, februari 23, 2009 01:07 |
mooi! | |
Roo$je: | Zondag, februari 22, 2009 22:30 |
Weer een mooi schrijven dit! With Love, Kus |
|
MizzTeaQ: | Vrijdag, februari 20, 2009 14:25 |
Prachtig dicht! Hou je het schrijven naar een climax weet te brengen van hoop! Petje af Xav! Liefs en knuf, |
|
Dwaallicht: | Woensdag, februari 18, 2009 19:21 |
De hoop niet opgeven, soms geeft het leven,- ook al is het niet echt dat wat je verwachtte... hele mooie verrassingen. Prachtig gedicht! Liefs van mij |
|
nana: | Woensdag, februari 18, 2009 18:14 |
zulke momenten kunnen ook zo helend zijn ;) mooi! liefs nana |
|
Gewoon Amy: | Woensdag, februari 18, 2009 16:18 |
Erg mooi! liefs amy |
|
Quicksilver: | Woensdag, februari 18, 2009 14:06 |
Prachtig innemend omringend geschreven!Toch lees ik hoop! Liefs,dicky |
|
kerima ellouise: | Woensdag, februari 18, 2009 13:01 |
een herontwaken is het houden van jezelf terugvinden, de kracht om herinneringen te overwinnen... erg mooi Xavion liefs kerima ellouise |
|
Anahata: | Woensdag, februari 18, 2009 12:07 |
prachtig verwoord xx |
|
Quadesh: | Woensdag, februari 18, 2009 09:42 |
wow dit blijven mooie gedichten. graag gelezen. liefs | |
switi lobi: | Woensdag, februari 18, 2009 08:07 |
Gelukkig is er altijd hoop.. Liefs, switi lobi |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2009 | ||
Thema's: |