Als alle lichten zijn gedoofd.
En de tranen vergeten zijn.
Herriner mij dan nog even.
Omdat ik zo graag.
Nog even bij jou had willen zijn.
Vergeet niet.
Dat het jou keuze was om te gaan.
Om in je even het leven door te gaan.
Om verdriet te troseren.
Door regen en kou.
Terwijl ik thuis zat te wachten.
En ik nog steeds van je hou.
Vergeet niet dat mijn tranen.
Een eigen weg hebben gevonden.
Dat verdriet mij leven heeft overgenomen.
Vergee niet de pijn die je mij hebt gedaan.
Door zomaar er vandoor te gaan.
Pijn en zorgen.
Geen leven meer.
Geen dag van morgen..
*Voor me beste vriendin, Die nu niet meer leeft, het was haar keuze om te gaan, ik wil graag na je toe meis..*