Omaaa
Mijn Omaaa was heel bijzonder, een ongelovelijk wonder.
Oud maar goud, iedereen die van haar houd.
Ze was nooit aleen, had altijd anderen om haar heen.
Mijn Omaaa was heel gevoellig, maar ook heel erg moedig.
Ze was er voor iedereen, liet niemand aleen.
Een oude vrouw, maar togh iemand waar ik ondzettend veel van hou.
Mijn Omaaa is er niet meer, mischien zie ik haar later weer wel een keer.
Ik zal blijven wachten, en ernaar smachten.
Want u bent erdanwel nietmeer, u kijkt op ons neer.