langzaam zie ik de dagen voor me hene voorbij razen
de klok tikt
hier lig ik dan, vreedzaam op de grond
met men ogen open
al toekijkend naar wat er komen zal
ik voel het bloed uit me vloeien
ik voel hoe tranen zich onder men ogen opkroppen
de klok tikt
de dagen herhalen zich
de pijn herhaalt zich
Het herhaalt zich
als een boek van toverwoorden
als een stukje geschiedenis
dat men vergeten is in de wereld te plaatsen
zo is het hier
omringd met bloed
omringd met fotos van mezelf
omringd door hen
cliché of realiteit
ik sluit mijn ogen
vreedzaam op de grond
het kost me teveel energie om mezelf te zien sterven
ik slaap in
hij ontwaakt in mij
*goedemorgend schat*