Ik probeer nu een gedicht te schrijven voor jou
dat is niet zomaar iets voor,ik, deze vrouw
Laten we beginnen bij het begin
dat houdt de moed misschien iets in
Waarom ben je eigenlijk geboren
je kwam op de wereld en je ,Moeder, wil niets over je horen
Van armoe,hebben ze je weggegeven
gelukkig wist jij toen nog niets van het leven
Uit pure armoe en heel veel verdriet
die omstandigheden wist je ook nog niet
Je adopteren naar een vreemd land
zij hadden het, denk ik, zelf niet in de hand
Jij ging mee met die vrouw en man naar Nederland
er was toen nog niet aan de hand
Wie weet hebben ze daar heel hard zitten huilen
een kind laten adopteren ,daar moest wel iets achter schuilen
Lieve schat je mag nooit vergeten, er was iets
iemand ter adoptie geven doe je niet voor niets
Ze hebben daar heel veel verdriet gehad
toen jij in het vliegtuig zat
Jij ging een betere toekomat tegemoet in Nederland
met ouders die voor je gingen zorgen,alles in de hand
Had hun ook jaren van hun leven gekost
en sloegen zichzelf niet op de borst
Nooit hadden ze dit kunnen voorzien met jou
nu met je vader alleen, diep in de rouw
Wat een verdriet moet je toch hebben knul
gooi het eruit je bent geeen nul
Jullie hebben het fantastich gedaan met zijn drieen
ook je Vader gaat voot jou door de knieen
Het was voor jou ook een grote slag als iedereen
boos, waarom ging nu deze, mijn, Moeder heen
Die kwaadheid zit zo diep in je geborgen
en je Vader zit met grote zorgen
Je hebt een reden om zo te zijn
Maar doe je zusje en je Vader niet zo'n vreselijke pijn
Probeer het voor jezelf en iedereen
je komt komt er echt wel overheen
Het is ook allemaal zo vaag in jou, kan het begrijpen
maar ga zeker niet over lijken
Dat mag, je nooit doen beloof me dat
dan vallen we allemaal in een groot gat
Dat heeft je Vader niet in de hand
maar a.u.b. gebruik je gezonde verstand
Dat er van binnen iets zit wat je niet op kan lossen
en je ziet door bomen niet meer de bossen
Lieve schat tracht door te praten met de dokter daar
schreeuw het uit en huil dan maar
Zij zijn degenen die je willen helpen, altijd als jij het wil
maakt niet uit zij luisteren, en geef maar die gil
Dat is wat we allemaal willen
gooi het eruit en je mag, moet, gillen
Niemand zal je daarbij storen, praat en huil
gooi weg al dat rotte vuil
Je zal dan denken, dat voelt goed
stamp maar eens flink met een stevige voet
Je hebt zo'n verdriet en zoveel oijn
wat moet jij ongelukkig zijn
Ik kan bijna zelf voelen wat jij voelt
dat het van binnen ze krioelt
Je hoofd doet pijn van al dat verdriet
ja raakt in de war en je weet het zelf niet
Lieve schat laat het verdriet toch over je komen
verwijder al die boze dromen
Laat je helpen ,doe het voor je zelf en de rest
dan is je stemming weer eens opperbest
Je zal je weer stukken beter voelen naar een gesprek, steeds maar weer
iedere dag een stapje keer op keer
Probeer je zelf in de hand te krijgen
of probeer zoals ik alles op te schrijven
Schrijven kan je de emoties in kwijt
als je dat kan ben je rijk
Niets moet je vergeten om op te schrijven
dan zal je zien wat er zal over blijven
Het zit in je pen en je gooit het allemaal weg
dan raak je minder van de leg
Lieve schat als je dit leest ,wat ik heb geschreven
dan zal je misschien alles anders beleven
Doe je best om er uit te komen
en gooi ze weg die boze dromen
Ik heb dit gedicht geschreven 1 jaar terug toen mijn aller beste vriendin overleed en die twee kinderen had geadopteerd,de kinderen waren 18 en 16 jaar oud. voor die knul een zware tijd geweest en nog, hemaal kapot gegaan.
Fredie