Vermoeid kijk ik terug
Naar al die dagen strijd
En nog steeds is deze strijd
Nog lang niet gestreden
Al zo vele dagen lang
Leef ik in onzekerheid
Over wie jij werkelijk bent
En voor mij wil zijn
Mijn verstand denk te weten
Wat mijn gevoel niet wil
Maar heeft geen bewijs
Om het gevoel te overtuigen
Ik ben zo moe van denken
Help mij toch hieruit
Ik wil niet langer strijden
Niet langer die onzekerheid
Als je werkelijk om mij geeft
Haal mij dan zo snel mogelijk
Uit deze strijd, onzekerheid
Zo kan ik niet langer leven
Wanhopig heb ik gesmeekt
Maar het is niet doorgedrongen
Dit gedicht, mijn laatste hoop
Ik hoop dat het je bereikt