vaderland
Toen ik weer zag,
Wat ik was vergeten.
Pijn,
Wetend dat ik het moest verlaten.
Vaderland.
Hoe kan ik iets verlaten,
Waar ik zo veel van hou.
Bang het te vergeten,
Is al ik kan doen genieten.
Maar hoe kan ik genieten,
Wetend dat ik ga.
Ooit kom ik terug,
Ik zal blijven houden van,
En blijven denken aan.
Maar of ik ooit nog terug zal zien,
Die kans nooit laten gaan.
Ik voel me net de splitsing,
Van hier en terug.
De beslissing,
Die onbeslisbaar lijkt.
De beslissing die genomen moet worden.
Hier waar ik al jaren naar verlang,
Waar ik opnieuw kan beginnen.
Of daar waar ik mijn leven heb opgebouwt.
Waar alles op me wacht zoals ik het heb gelaten,
Zoals ik het ook verwacht.
Maar kan ik dan niet,
Vergeten hoe het was,
Vergeten wat het voor me betekende?
En hier blijven waar ik me thuis voel?
Met een blik op de foto van mijn beste vriendin,
Weet ik, het is onmogelijk.
Wat ik heb meegemaakt,
Heb ik meegemaakt.
De beslissingen die ik heb genomen,
Heb ik genomen.
Maar heb ik dan fout besloten?
Nee want ik heb het geweldig.
Alleen sta ik nu voor de volgende beslissing.
Hangt mijn leven af van deze beslissing?
Word het verschrikkelijk als ik niet goed besluit?
Ik zucht.
Toen ik weer zag,
Wat ik was vergeten.
Pijn,
Wetend dat ik het moest verlaten.
Vaderland.
Hoe kan ik iets verlaten,
Waar ik zo veel van hou.
Bang het te vergeten,
Is al ik kan doen genieten.
Maar hoe kan ik genieten,
Wetend dat ik ga.
Ooit kom ik terug,
Ik zal blijven houden van,
En blijven denken aan.
en of ik ooit nog terug zal zien,
Die kans nooit laten gaan.