Morgen is het weer vaderdag,
maarja voor mijn vader geen kus en geen lach...
Ik ga niet eens op bezoek bij hem,
en deze keer houd ik me dr aan met klem...
Hij heeft me teveel verdriet gegeven,
wij kunnen schijnbaar niet met elkaar leven...
Toch mis ik hem echt wel,
maar andere dagen ben ik zo boos: ik spring soms zowat uit me vel...
Soms vraag ik me af of hij wel om mij geeft,
en ofdat hij weet dat ik nog leeft...
Vroeger waren wij echt heel hecht,
maar nu alleen nog maar gevecht...
Hij heeft zijn leven en ik de mijne,
nee ik ben niet meer zijn kleine...
En toch hoop ik dat hij morgen een leuke dag zal beleven,
al zal hij mij morgen niet zien, en ik zal hem niks geven...
Ik hoop dat wij ooit weer door 1 deur samen kunnen,
en toch wil ik hem alle geluk van de wereld gunnen...
Hij is en blijft mijn vader en ik blijf van hem houwen,
maar ik zou willen dat ik hem weer kon vertrouwen...
Bianca............
anne(14): | Zondag, juni 15, 2003 19:51 |
*slik* ik zit met tranen in mijn ogen te lezen, het is zo ontzettend herkenbaar, net aslof ik het zelf heb geschreven. We slaan ons hier wel doorheen, ze hebben heter zelf toch naar gemaakt.... Sterkte, asl je wilt praten, ik ben er voor je, altijd! Dikke kus Anne |
|
Hans Winter: | Zondag, juni 15, 2003 13:05 |
geef hem niet het antwoord dat je niet wilt hebben, breng hem hetgeen je van hem verlangt. misschien... groetje, hans |
|
lovegirl: | Zondag, juni 15, 2003 09:07 |
het zal wel moeilijk voor je zijn om met je vader die dag te vieren maar het is maar een keer per jaar nu kan het nog kan, als er wat met hem zou gebeuren krijg je er misschien spijt van dat je het niet hebt gedaan, ik wou zelf dat ik het nog wel kon doen maar dat zal niet gaan,lieverd weet goed wat je doet en beslist knuffels lovegirl. |
|
Auteur: Charmed...one | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 15 juni 2003 | ||
Thema's: |