Een hart met een slot,
zo dicht als ee kerker,
beschermde jou ziel
maar mijn wil was sterker.
En vond een weg in jou,
voelde verdriet, voelde rouw.
Worstelde door die nouwe weg,
die toegang gaf in je leven,
ik leerde je genieten en zweven,
liet zien hoe je positief kon denken.
Hoe je je leven een doel kon schenken.
Eindelijk weer een lach,
al was hij beschijden en schamper,
vandaag de dag huil je amper.
Dankbaar voor het ligt wat ik je had gegeven,
kon ik jou geen afschijd geven,
brak alweer een nieuw slot open,
van een triestig mens,
en vervulde zijn hartewens!