Slapen, nee ik wil het niet
Ik wil het niet, steeds dat verdriet
Ik schrik op, dit bedoel ik nou
Ik sluit mijn ogen en ik zie jou.
Slapen, nee ik wil het niet
Jou zien doet me zo’n verdriet
Het is beter om wakker te zijn
Dan is afleiding een medicijn.
Dan hoef ik niet aan jou te denken
Kan jij me ook niet langer krenken.
Maar ik weet dat jij het winnen zal
En ik straks toch weer in slaap val.
Elke nacht hetzelfde gedoe
Iedere morgen ben ik moe.
In elke nachtmerrie kom jij voor
Hoe lang gaat dit nog door?