Als ik je dan daarstraks zag zitten
besef ik ergens wel dat jij niet bij mij hoort
hoewel het vaak zo aanvoelde
jij en ik, samen wij
nooit voelde ik me 'één' met iemand
nooit mocht iemand zeggen
'jij bent van mij'
tot ik jou ontmoette
het voelde zo goed
het voelde zo compleet
het voelde zo ...
jij weet wel hoe
dat gevoel leek dus toch een droom
een te hoog gegrepen iets
een luchtkasteel gebouwd in een moment dat ik zweefde
dit soms beseffen voelt leeg,
verloren gevoelens in mij,
want ik kan ze niet geven
dienen ze dan tot niets???
maar één ding weet ik
ik zal nog dikwijls terugkeren naar mijn kasteel
om er even te wonen
samen met jou!!!
want in een kasteel hoort toch een prinses
en dat is wat jij bent!!!
daar ben je MIJN prinsesje
heel even dan.