Zo vaak heb jij me neergesmeten
En heb ik je het weer vergeven
Probeerde ik alles te vergeten
En samen met jou verder te leven.
Want dat je het niet met opzet doet,
Dat weet ik wel, nee vrees maar niet
Maar soms verlies ook ik de moed
Dan heb ik weer nachtenlang verdriet.
Dan ben ik het zat en ik besluit
Een einde te maken aan ons gevecht
maar kom jij er alleen wel uit?
Jou in de steek laten voelt zo slecht.
Dan slik ik weer en ga weer door
Samen kunnen we het wel aan
Ik doe of ik jouw gescheld niet hoor
En van je gezicht veeg ik een traan.
Ik weet dat ik je nooit weg kan sturen
maar één ding weet ik wel
het moet niet te lang meer duren
dan zit ook ik gevangen in deze hel.