Wanneer ik in jouw ogen kijk
Doet het mijn hart verzinken
Ik kan ze niet verlaten
Zij die mijn ziel verminken
Jouw ogen springen van vuur
Terwijl mijn hersenen ze blussen met water
En toch blijft er een suddering bestaan
Die mijn dromen laat vergaan
En mij tot de werkelijkheid laat verzinken
Het leven is hard zonder werkelijkheid
Maar zonder jou als reddingsboei
Kun je erin verdrinken...