Elk van ons heeft een verborgen plekje.
Ergens diep in onszelf,
een plekje waar we naar toe kunnen om te vluchten of te rusten,
of om de dingen op een rijtje te zetten,
om even alleen te zijn, onszelf te kunnen zijn.
Deze unieke plaatst, waar we geconfronteert worden met onze diepste gevoelens,
is in feite een voorraadschuur van al onze hoop,
van al onze behoeften, al onze dromen,
en zelfs van alle onuitgesproken angsten.
Op die unieke plaatst worden we ook omgeven door de essentie van wie we in werkelijkheid zijn en wat we graag willen worden of zijn.
Maar nu en dan, of het nu toevallig is of met opzet,
ontdekken we soms dat datgene waarvan we dachten dat we het alleen wisten, toch niet zo is.
Maar de persoon die het weet, staan we toe het te zien, te voelen en te delen,
zelfs de reden waarom en alle onzekerheden,
en alle gevoelens, die we daar op dat plekje opgeslagen hebben.
En die persoon, die dat allemaal mag weten geeft ons nieuwe perspectieven voor ons verborgen koninkrijk.
Dan gaat hij of zij zich stilletjes neerzetten in zijn/haar speciaal plekje of koninkrijk van die van ons,
waar een stukje van hemzelf voor eeuwig zal blijven.
En deze persoon noem ik mijn vriend!!!