verdronken land
in het verdronken land
rust de maan
rimpelloos
op het gladde watervlak
de plooien van
twee levens
keurig glad gestreken,
gevoelens bezonken
nu blijft je mond
gesloten
maar in je ogen
lees ik verleden tijd
eenmaal nog
zal ik liefde drinken
uit jouw verwonde hand
in het verdronken land
rust de maan
rimpelloos
op het gladde watervlak
yacint@, 2000-12-14