Mijn leven is geen leven.....
Niets om naar te streven.....
Wending van goed naar slecht...
Totdat iemand me in me graf legt..
Leven is gewoon te duister....
Maar luister:
Dit is wat ik ervan verwacht....
Wat ik van mijn leven dacht:
Mijn leven is dom
En ik vind mijzelf stom?
Is dat misschien raar?
Het enige wat ik doe is staar...
Staren naar mijn zinloze leven...
Was ik nu maar thuis gebleven...
Als ik nooit geboren was.....
Of gestorven in het gras...
Maar ik ben nog niet dood.....
Ik kan me verdrinken in een sloot...
Of een mes tussen dwars door mijn hart...
Daar wacht ik op met smart.....
Dood gaan we allemaal....
Ik met een proces verbaal....
Ik word bruut afgeslacht...
Daar heb ik 13 jaar op gewacht!
De pijn en leegte.......
Hoe je de vloer aanveegte...
met mijn restanten....
die overblijven....
zijn moeilijk te beschrijven.....
als ik terug zou komen....
dat zijn slechts waardeloze dromen,
van die klote pijn in mijn hart..
raak ik totaal door verward.....
effe stil want ik ga flippen.....
en jullie allemaal kapot rippen.....
stilte geef rust......
waar ik geen reet van lust.....
ik hou van chaos en rotzooi....
dat maakt de wereld zo mooi!