bezorgdheid sloeg over in verdriet,
verdriet omdat jij, mijn vriend
omdat jij niet meer van stoppen weet!!
het begint allemaal heel onschuldig,
maar eindigt als een ramp!!!
het begint bij een jointje
en nu zie ik je liggen op een ijzeren bed,
helemaal alleen, zonder nog enige vrienden,
omdat je ze allemaal beloog, en eeen spuit in je arm!!!
moest je nu weten hoe erg ik dit vind en hoe veel ik om je geef, zou je dan niet stoppen?
vergeet nooit dat je mij nog hebt!!
ik wil je niet kwijt