GEZICHT
Gezichten waren er genoeg.
Verzamelingen ogen,
neuzen en veel monden.
Op vele was wel iets te zien.
Slechts enkele
kon ik doorgronden.
Dufheid, rode ogen,
scheel van pijn,
verveelt met armoede,
stompzinnig bezig zijn .
Oppervlakkigheid
van geest, gestift
in hebzucht, vuige
passie van een beest.
Roezemoezend murmelen.
Stom geschreeuw, gebrul.
Geluidenmassa's in beweging.
Stemmen smoren, hijgend
kraken van elkaar.
De kaken malend ,
nat van kwijlende
onnozelheid.
Een enkeling sprak
met zijn ogen woorden
die mij raakten.
Een warm kontact in groet,
een meegaan in gevoel.
Wij horen bij elkaar.
Het zijn er maar een paar.
WIL MELKER
04/12/2000