Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
...elke dag.....
Sterren stralen
elke dag steeds ietsje minder voor mij
m'n pech neemt toe
angst komt dichterbij
Elke dag
sterf ik ietsje meer
wordt de kring van onzekerheid
kleiner ...
Elke dag
probeer ik uit de put van pijn te klimmen
maar deze is oneindig groot
en niemand die me helpt
Op een dag
zal ik nog eens verdrinken
in de tranen van verdriet ...
Reacties op dit gedicht
karin jansen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
frietmuts
:
Donderdag, juni 27, 2002 11:35
heys. als je ergens meej zit kun je altijd bij me terecht. je mag me maile als je dan wil. kus vonneke
Over dit gedicht
Auteur:
karin jansen
Gecontroleerd door:
Robski
Gepubliceerd op:
10 juni 2002
Thema's:
[Angst]
[Verdriet]
[Onzekerheid]