Je laatste woorden branden nog steeds in mijn gedachten...
Je nam afscheid van ons, zonder wij het besefte...
Je ging van ons heen...
Zo ineens...
Had ik je nog maar een keer kunnen knuffelen...
Had ik je nog maar een keer op je wang kunnen kussen...
Had ik nog maar eens één keer goed met je kunnen lachen...
Zoals we vroeger deden...
Je bent niet dood voor mij...
Het dringt niet tot mij door...
Je bent er nog steeds...
Je zal ineens voor mijn deur staan en mij weer knuffelen...
Je zal weer lachen naar mij...
Je laat mij leven in een illusie...
Maar neem het je niet kwalijk...
Jij bent mijn vriend...
Mijn "maat" die ik nooit zal vergeten...