terwijl de herfst inviel
het eerste dorre blad
de grond beroerde
blies jij je laatste ademvlok
ik hield je slap geworden hand
zo stevig in de mijne vast
beroerde je toen nog warme huid
met alle vezels in mijn lijf
toen werd het koud, ijskoud
het leven trok je lichaam uit
als het zachte zingen
van de laatste mis.
er staat geen tijd van sterven
voor morgen of vandaag
het water wordt geschept uit de fontein
geen stem spreekt er het schuldig uit
ik riep je nog terug
met een stem die niet de mijne was
een schreeuw, en al wat ik nog deed
was delen, brood en wijn
| Tinne Verbeek: | Zaterdag, november 18, 2023 13:26 |
| oh zo kwetsbaar mooi beschreven... | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, november 18, 2023 10:29 |
| Heel veel sterkte bij dit groot gemis | |
| Clarice: | Zaterdag, november 18, 2023 10:18 |
| Waar liefde is, is vaak ook pijn en gemis. Mooi gedicht. Sterkte, gts Clarice | |
| teun hoek: | Zaterdag, november 18, 2023 09:24 |
| gecondoleerd. th | |
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, november 18, 2023 03:29 |
| Er zijn momenten waar geen woorden voor zijn. Heel veel sterkte en liefs. |
|
| Connection: | Zaterdag, november 18, 2023 02:16 |
| Ja, zo is het mooi diep bedicht kracht en licht toegewenst |
|
| christina: | Vrijdag, november 17, 2023 21:50 |
| Afscheid nemen niet voor even maar voor altijd doet zoveel pijn ..nooit meer tot ziens of tot horens sterkte lieverd ..ik wens je heel veel rust | |
| Aquarel: | Vrijdag, november 17, 2023 20:42 |
| Intens beleef ik het lezen van dit gedicht, diep geraakt. Gecondoleerd, sterkte gewenst. Liefs, Aquarel |
|
| september: | Vrijdag, november 17, 2023 20:28 |
| Mijn ogen branden... zoals het definitieve afscheid omschreven is uit het diepste diep en het missen... sterkte en kracht michris. | |
| Auteur: michris | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2023 | ||
| Thema's: | ||