Eenzaam, zo voel ik mij.
Zonder jou aan mijn zij.
Elke nacht lig aan je te denken.
Waarom kon jij me je liefde niet meer schenken.
Hoe kon je me zo maar verlaten,
en me met zoveel verdriet achterlaten.
Ik dacht dat we voor altijd samen hoorden.
Bij jou voelde ik me altijd als herboren.
Je stem niet meer horen.
Je lichaam niet meer voelen.
Maar wat er overblijft zijn enkel nachten van liggen te woelen.
Oh, kon ik je lichaam nog maar voor één keer dicht tegen me aanvoelen.