de zachte plooien
waaruit het beeld
langzaam ontstaat
gericht naar
wat het oog zoekt
licht
en schaduw
beweegt omhoog
en daalt neer
terwijl het
streelt speelt en raakt
voel ik
het kelken wit
blad van de lelie
het breekbaar van porselein
ontvouwend
stil in een ontwaken
dat wordend is
tussen verlangen en wens
de weg
een ononderbroken lijn
van alle woorden
ontdaan tekent
enkel de stilte
in dit uur
de mat zwarte grondlaag
zo rakend
diep te voelen is
waar het op staat
Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, augustus 26, 2023 01:36 |
Moooi, M-Rose. | |
stampertje het rukkonijn: | Vrijdag, augustus 25, 2023 19:54 |
sterk M-Rose | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 25, 2023 15:19 |
gevoelig verwoord een sterk gedicht | |
M-Rose: | Vrijdag, augustus 25, 2023 10:34 |
uit het vloeibaar porselein Griffelina of uit het wrakhout en de klei soms uit verschillende metalen emotie werkt |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 25, 2023 09:56 |
Rakend diep voelt de emotie van alle woorden die de grondlaag van dit gedicht in de zachtste plooien doet ontstaan. Uit welke emotie krijg je dit moois bedacht M-Rose. Lieve groeten. Anneke |
|
teun hoek: | Vrijdag, augustus 25, 2023 09:47 |
mooi.th | |
Compostje: | Vrijdag, augustus 25, 2023 09:10 |
Heel bijzonder M-Rose. | |
Auteur: M-Rose | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 augustus 2023 | ||
Thema's: |