Ik heb moeite om je niet te bellen,
al weet ik niet wat ik zou vertellen.
Gewoon al om je lieve stem te horen,
maar daarvoor wil ik je niet storen...
Ik hou je stevig vast in mijn gedachten.
Ik zie nog goed hoe je naar me lachte.
Ik mis je lippen op de mijne.
Dat is een beeld dat nooit meer zal verdwijnen...
Je weet, ik zal eeuwig op je blijven wachten,
ondertussen kan niets mijn pijn verzachten.
Enkel jij wanneer je naar me toe zal komen,
en me zegt dat ik van "ons" mag dromen...
Dus tot die dag, zit ik hier alleen,
hoeveel ik je mis, dat weet geeneen.
Zelfs jij niet en dat weet ik goed,
hoezeer je werkt om mijn gemoed.
Wij twee samen, durf je het aan?
Zo ja, laat ik je nooit meer gaan!
Zo ja, blijf ik je eeuwig trouw!
Zo ja, dan wordt je ooit mijn ... !!!!!
Claire, ik weet dat ik moet wachten, maar het wachten doet me rare dingen doen. Ik wil je soms bellen, maar de woorden komen niet, terwijl ik alleen maar wil zeggen... wat ik voor je voel, dat je veel voor me betekent, dat ik je mis en dat ik bij je wil zijn ...
-x-