Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Natuur architectuur
natuur architectuur
ik zag hoe jij het
landschap verstrooide
holle paden vervlakte
wegen ontplooide
je bracht rust in de
natuur architectuur
waar het evolutionaire
hart nog driftig klopte
juist een teveel aan
blad maakte brokken die
door de snelheid van leven
vergaten schoonheid te geven
waar rust de balans
had afgesteld trof
hart de mooiste jaren
zonder wildgroei van grof
ik zag dat jij met een lach
ook de zevende dag vrij
had genomen om in je
eigen schepping te dromen
wil melker
10/02/2021
Reacties op dit gedicht
wil melker vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
M-Rose
:
Woensdag, februari 10, 2021 20:05
die kent ervan
teun hoek
:
Woensdag, februari 10, 2021 09:52
soms te veel ingrijpen . th
mooi
Over dit gedicht
Auteur:
wil melker
Gecontroleerd door:
wil melker
Gepubliceerd op:
10 februari 2021
Thema's:
[Natuur]
[Leven]
[Delen]