Ik kreeg een opdracht
met een gedwongen kracht
Gefolterd zijn zonder gods macht
Terug gezegend
en over lichaam geregend
Hoop doet de levende leven
En dood...
laat dat bewustzijn achterwegen wezen
Het opent wegen
naar een verdwaald pad
Onbekende paden
waar het zonnige licht op verbrand
Een struik dat langs het pad glanst
Om je te laten zoeken
naar het vruchtbare
De weg zoekt jouw benen
Om over beken te passeren
Je drinkt uit de beker
Van geheiligde waters
En volg je passen
Over weide grassen
Grazers
pelgrims
op ‘t smalle
pad der paden
en de vele wegen
namen een schelp
als schep, als beker,
geloofden in getrouw
vast te houden hoop
dat toegewijd water
hen niet zou
ontbreken.