Met de vleugels wijd gespreid
Zo bevlogen
Tussen het wit en blauw
Buizerd of wespendief neemt zijn tijd
Vliegt cirkels, mooi bewogen
In de lucht die ik aanschouw
Ik leg het vast
De roofvogel is ingezoomd
Het moment puur, niet uitgedacht
De scherpte die mij verrast
Een foto die niets verbloemt
Weer een stukje natuur fijn in beeld gebracht
Stroejaro: | Donderdag, augustus 16, 2018 19:33 |
Bedankt! | |
teun hoek: | Donderdag, augustus 16, 2018 12:54 |
vooral de wespendief boeit. th |
|
Jadzia: | Donderdag, augustus 16, 2018 12:00 |
Top beschreven hoe mooi deze lucht minnaars vliegen. Heerlijk gedicht. Liefs Jadzia |
|
spiritoffreedom: | Donderdag, augustus 16, 2018 10:52 |
zijn dan ook prachtige beesten :) | |
september: | Donderdag, augustus 16, 2018 10:26 |
Wat een mooi en fijn gedicht Stroejaro. Ik kon de reikwijdte van de vleugels haast voor me zien bij dit mooie boeiende gedicht. Fijn dat je dit unieke hebt weten te vangen. Die puurheid. Liefs | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 16, 2018 10:09 |
dit is een mooi schrijven | |
Aquarel: | Donderdag, augustus 16, 2018 10:00 |
Heel mooi gedicht over deze bewonderenswaardige vogels. De foto is vast ook prachtig. Liefs, Aquarel |
|
Stroejaro: | Donderdag, augustus 16, 2018 09:36 |
Dank voor jullie mooie reacties. | |
juffie: | Donderdag, augustus 16, 2018 09:16 |
Indrukwekkend vind ik het altijd om ze te zien met gespreide vleugels in de lucht, of zittend op een paal in het landschap. Goed beschreven. | |
Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 16, 2018 08:49 |
Dat prachtige beeld dat je hier schetst stel ik me levendig voor Stroejaro. Heel mooi dit natuurgedicht en graag gelezen. Zonnige groet. Anneke |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 16 augustus 2018 | ||
Thema's: |