Fladderend zweef ik hoog door de lucht,
vrij niet langer voor wat ik voel op de vlucht.
Sprenkel liefdevol mijn vriendschapsstof om me heen,
ik ben anders dan iedereen.
Mijn aandacht gaat uit naar de bloemen,
zelden zal ik de bijtjes nog rond me laten zoemen.
Voel me vrij en zou niet anders willen zijn,
want niemand heeft een huid zoals haar van satijn.
Jammer genoeg drinkt mijn liefdes elfenstof niet in haar door,
kan haar niet meer betoveren als hiervoor.
Daarom besprenkel ik haar des te meer met mijn elfen vriendschapstof,
zodat ik zelfs mezelf overtrof.
Kortom Ik het kleine elfje,hou van de mooie engel in de hemel...