jouw hand, half en als laatste,
voelt mijn wang
nog is zij daar
wandelen wij rustig
door de nacht
lucht sluipt door mijn droom
legt zich op mijn gerimpelde huid
en vangt mijn tranen op
moeder, zie jij de sneeuw
die zich zorgeloos
over onze adem legt
woorden houden in mijn armen
tijdens een geluidloze sprong
al leidt er geen spoor naar jou
geen enkel spoor terug
en bloeien violen
zwijgend tussen jouw lippen
vertel hen, fluisterend,
hoe het met mij gaat
sunset 27-12-2017