Spinnen
Ik laat ze gewoon lopen.
Niet omdat ik een gediplomeerde boeddhist ben,
wel omdat ik een luie opportunist ben.
Ze eten andere griezeltjes,
en dat scheelt een hoop,
qua huishoudelijk werk,
en dat zonder dienstencheques.
Ik laat ze dus lopen,
maar één enkele keer speel ik weg omlegginkje,
dan geef ik ze een zetje,
waardoor ze pakweg twintig,
dertig centimeter achteruit worden geslagen.
Geen haar op hun poten denkt eraan
om een andere weg te kiezen,
nee, ze kiezen precies hetzelfde spoor,
tot ze pardoes weer tegen die hindernis aanlopen
en weer een eind achteruit rollebollen.
Claire Vanfleteren ©