in contrast
ben de kleur van
de handen vergeten
maar de beelden in hun
ogen zal ik altijd weten
in contrast lichtten
daar woestijnen op
met donkergrijze bergen
onbereikbaar in hun top
een hete wind waarin
het vocht vervliegt
de altijd zinderende horizon
zonder enig perspectief
gonzend kleuren oosterse
markten vrolijke bedrijvigheid
het verkeer is in goedlachse
stremming zijn vaart weer kwijt
zij delen hun wereld
in de westerse maatschappij
pas als zij even kunnen dromen
komt er toch een glimlach vrij
wil melker
19/02/2017
Clarice: | Zondag, februari 19, 2017 22:24 |
Wederzijds respect zou mooi zijn...we zijn allemaal mensen die een droom proberen waar te maken...(al zou ik in vele andere culturen niet graag een vluchteling zijn). Mooi geschreven, Wil. Gts, Clarice | |
september: | Zondag, februari 19, 2017 20:02 |
Een heel mooi vloeiend gedicht dat meeneemt bij het lezen En de wens achterlaat voor meer medemenselijkheid Aandacht voor de contrasten van ook rijkgeschakeerde andere culturen. Mensen met de eigen dromen. Net als wij. |
|
teun hoek: | Zondag, februari 19, 2017 17:16 |
zo hangen wij en zij in de droom van kennen. th | |
Anneke Bakker: | Zondag, februari 19, 2017 08:48 |
Ja Wil, de contrasten zijn groot, ze proberen hier in deze maatschappij hun dromen uit te laten komen maar ik zie nog weinig lachende gezichten. ze zullen blijven dromen van hun thuisland. Goed verwoordt in dit gedicht. Mooie zondag gewenst. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 19, 2017 05:36 |
joh hardop gelezen leest mooi |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 19 februari 2017 | ||
Thema's: |