ik ga naar bed ik ben het zat
mijn masker leg ik neer
het kostuum weer op de hanger
wat voor spel zal ik morgen spelen
de ware aard verborgen
in het centrum van mijn hart
voor niemand is die zichtbaar
en toch is daar verlangen
naar iemand met begrip
of iemand met een sleutel
van de sloten om mijn hart
onbemind en onbegrepen
ik ga naar bed ik ben het zat