Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Lage druk
Soms ben ik vergeten
Gaan de mensen gewoon voorbij
Spiegels staren terug naar
Lege blikken op een rij
Probeer dan slechts alleen
De wanhoop te vermijden
Sluit mijn ogen voor de dood
Dood de tijd met uren
Ga tegen de muren
Slechts buiten is het blij
Binnen is niet uit te komen
Binnen is diep van mij
Sta de stukken kwijt te schelden
De stukke scherven rondom
Blijf mij alsmaar bij elkaar vegen
Net zo als hen met mij
Tijd is slechts de tijd die zorgt
Tijd gaat als altijd
Om tenslotte de deuren te vinden
Die er al al die tijd -
Daarna is het stil
Heerst er koelte
Ademt de rust
Beschuldigd de schaamte
Vermengd met de lichtheid
En zet je je schrap
Om toch weer
Te leren de volgende keer
Reacties op dit gedicht
Pbouwknegt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
teun hoek
:
Donderdag, november 26, 2015 10:44
altijd nieuwe wegen zoeken.
h gr. th
Over dit gedicht
Auteur:
Pbouwknegt
Gecontroleerd door:
Brenda
Gepubliceerd op:
26 november 2015
Thema's:
[Verwarring]