schuil maar in mijn grijs
kom en schuil maar
in mijn grijs
als zwart en wit
elkaar bestrijden
ver van huis
waar van alle kleuren
alleen het levend rood nog
als herinnering is gebleven
warm je in ontvangst
koester veiligheid
waarin angst niet
meer zal overheersen
op deze kleine plek
is rust een thuis
waaruit het nieuwe
leven kan beginnen
wil melker
15/10/2015
september: | Donderdag, oktober 15, 2015 14:08 |
Een prachtig gedicht lieve Wil met een warm gebaar uit een open hart waar mensen zich welkom mogen voelen. Uit het oogpunt van de vluchtelingen die het echt zo nodig hebben hoop ik dat ze ook deze warmte mogen ervaren nu ze hun thuislanden verlaten hebben. Liefs | |
teun hoek: | Donderdag, oktober 15, 2015 12:19 |
rust Wil zoekt onze grijze massa in deze te drukken wereld h gr. th |
|
Mamke: | Donderdag, oktober 15, 2015 09:37 |
Je zult maar vluchteling zijn, niemand kiest er vrijwillig voor vluchteling te worden.... Je hele leven overhoop, alles achterlaten, alles wat je kent en helemaal op nul beginnen waar niemand je wil, in een land waar je de cultuur, de gewoontes, de mensen niet kent.... Hoe beangstigend, en alleen maar omdat je veilig wilt zijn... | |
Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 15, 2015 08:49 |
Het grijs toont het warme hart van een barmhartig mens om in te schuilen, een rustpunt om je goed bij te voelen. Mooi gebaar Wil.Fijne dag wnes ik je . Anneke |
|
windwhisper: | Donderdag, oktober 15, 2015 07:26 |
wat een mooi gebaar, dat veilig bij jou komen, dat thuis gevoel | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 15 oktober 2015 | ||
Thema's: |