Wat ooit zo mooi leek
Is vervaagd in de mist
En ik geef om je
En wou dat je et wist
Maar op deze manier
Wil ik niet verder gaan
En zal ik helaas..
Dit boek dicht moeten slaan
Het spijt me
Dat ik je geen geluk kon geven
Het spijt me
Dat ik niet zo verder wil gaan
Het spijt me
Dat we niet tot een eerste date gekomen zijn
Het spijt me
Dat ik je nu alleen laat staan
Maar als je mijn pijn
En verdriet zou begrijpen
Zou je me snappen
Waarom ik deze keuze maak
Vele lieve woordjes gezegd
Vele leuke momenten gehad
Ik wil je bedanken..
En vervolg weer alleen mijn pad
Schijnbaar geboren om alleen te zijn
Ik wil zo niet verder
Al dit verdriet en deze pijn..
Bedankt amber dat je er altijd voor me wou zijn