nog vol uniciteit
ik herkende de kleuren
van stenen die
jij legde op mijn pad
vaak bijzondere vormen
waarvan sommige
verborgen in het hoge gras
voelde hoe wind jouw
woorden langs mij waaide
lieflijk als een spelend kind
je zinnen bloeiden
diep van binnen schoonheid
in hun kwetsbaar zijn
je lach ontdekte ik pas
toen ik voor het eerst
jouw kleine gezichtsfoto zag
eindelijk in openheid
maar nog vol uniciteit
spring jij er nu al helemaal uit
wil melker
25/07/2015
kimmytje: | Zaterdag, juli 25, 2015 13:49 |
Alweer eentje om bij weg te dromen Liefdevol verwoord Wil Liefs Kimmy |
|
teun hoek: | Zaterdag, juli 25, 2015 13:31 |
ontdekkend of herontdekkend. h. gr. th |
|
september: | Zaterdag, juli 25, 2015 12:17 |
Wat een prachtig lieflijk gedicht. de schoonheid ervan spreekt me aan. Ook van het gedeelde dat in het gedicht naar voren komt Liefs en fijn weekend gewenst | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 25, 2015 08:26 |
De schoonheid van kwetsbare zinnen bloeien in het hart en zijn voor elk mens uniek. Zo ook het unieke lieflijke mooie van dit gedicht. Mooi weekend Wil. Anneke |
|
H. Mariette: | Zaterdag, juli 25, 2015 07:18 |
wow... leuk om met deze wakker te worden, een pracht van een gedicht! Lieve groet :) | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2015 | ||
Thema's: |