de laatste trein
ik zoek beschutting
tegen de tocht
bij kale muren
de muziek is oud
sterft in klanken
tussen roestige spanten
neon brandt koud
in dit oord waar mijn
reis ruw is verstoord
wacht gelaten op
de laatste trein die
er al lang had moeten zijn
weet dat die nog gaat komen
met wagons uit mijn dromen
ik heb hem al eerder gezien
stellen met geboorte en jeugd
rijtuigen met beslagen ramen
de kussen en afscheid in tranen
ik hoor en voel
de lucht al dikker worden bij
zijn nadering van het station
maar in lichte flitsen
van ogen en gezichten razen
wagons in volle vaart voorbij
laten mij alleen
gestrand op een donker perron
zonder trein op weg naar de zon
wil melker
26/02/2015
wervelende regenboog: | Donderdag, februari 26, 2015 16:19 |
en dan zie je ineens in een hoekje een dapper sneeuwklokje staan pronken die je de lente inluidt liefs wr |
|
teun hoek: | Donderdag, februari 26, 2015 09:24 |
hopelijk breekt de zon door en laat de laatste trein nog lang op zich wachten.] h gr. th |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, februari 26, 2015 08:53 |
Zolang het niet het 'laatste station'is Wil, komt er morgen weer een trein die jou graag meeneemt naar de zon waarvan je nog lang mag genieten, dat wens ik je toe met warme groet Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 26 februari 2015 | ||
Thema's: |