Ze heeft geen vrienden, iedereen haat haar
dat wilt ze zoveel mensen duidelijk maken
elke dag van het jaar
hoe hard het ook in haar hart weet te raken
Elke dag verdriet
omdat ze op de wereld staat … heel alleen
soms kan ze het niet aan
wilt ze ergens anders heen
Ze kan er niet meer tegen
iedereen die ze ooit heeft gekend
heeft haar laten staan in de regen
zo vlug als hij of haar kon, van haar weggerend
oude vrienden of familieleden
willen niets meer van haar weten
ze haten haar al jaren
als ze haar zien … beginnen ze te zweten
Het meisje heeft teveel pijn
enkel een psychologe kan haar helpen
toch zal niemand in haar leven willen zijn
haar tranen, verdriet en pijn willen stelpen
(Het gedicht gaat deze keer echt over mij)
karinvangelder: | Dinsdag, februari 10, 2015 20:08 |
sterkte Raissa in deze moeilijke strijd . hopelijk komt er ooit een oplossing . lieve groet Karin | |
Dreaming Star : | Dinsdag, februari 10, 2015 18:09 |
Heftig. Ik heb ook niet echt vrienden maar mijn familie houd nog van me. Misschien is het inderdaad een probleem wat de GGZ op kan lossen | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, februari 10, 2015 17:45 |
met hulp van de psychologe kun je een andere kijk op de wereld krijgen waardoor andere mensen op je pad worden gezet... ga er voor Raissa! groetjes wr |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 10, 2015 17:36 |
Dat is toch heel heftig Raissa, wel heel dapper dat je dat hier uit, maar hier kan dat ook. Je woorden raken mij als een dolksteek in het hart. Ik wens je heel veel sterkte en kracht en vooral heel veel liefs. Anneke |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2015 | ||
Thema's: |