Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
elke dag telkens weer nieuw
in 't midden het huis
wat verder een tuin
voren die ik ploeg
met de hak van mijn ziel
trek ik zon naderbij
her regenwater op
gewassen bloembladeren
in 't hart van ons
het vlees van onze namen
die jij de wind laat
vlinders ontpoppen zich
uit beschadigde cocons
van ons innerlijk zijn
schepen de dag
telkens weer nieuw
ik stel me de grond voor
onder jouw voeten
de eeuwige bron
van 't heerlijke leven
hemel in vensters geplant
en in het beminnen
het warme zachte
van jouw gewillig lijf
sunset 18-10-2014
Reacties op dit gedicht
sunset vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
sunset
Gecontroleerd door:
Brenda
Gepubliceerd op:
18 oktober 2014
Thema's:
[Liefde]
[Delen]
[Poezie]